اختلال هذیانی، به گونه ای است که شخص بیمار نمی تواند واقعیت را درست تصور کند. اختلال هذیانی، با روان درمانی و دارو قابل درمان است. برای آشنایی بیشتر با این نوع اختلال تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.
اختلال هذیانی چیست؟
اختلال هذیانی، نوعی اختلال روان پریشی است. علامت اصلی آن وجود گفتن هذیان های متعدد در طول روز است. افراد مبتلا به این نوع اختلال اغلب هذیان هایی را تجربه می کنند، که آن را در واقعیت زندگی کرده اند.
بیماران مبتلا به این اختلال، نسبت به ارتباط داشتن با افراد مختلف مشکلی ندارند. به طور کلی، آن ها به شیوه ای عجیب و غریب یا غیر عادی رفتار نمی کنند. این برخلاف افراد مبتلا به سایر اختلالات روان پریشی است که ممکن است به عنوان یک علامت هذیان نیز داشته باشند.
انواع اختلال هذیانی
انواع مختلفی از این نوع اختلال وجود دارد که بر اساس موضوع اصلی هذیان هایی است که فرد تجربه می کند و تعیین می شود. انواع اختلال هذیان شامل:
افراد مبتلا به این اختلال، به این می اندیشند که گاهی یک فرد مشهور یا شناخته شده عاشق آن ها است. آن ها ممکن است سعی کنند با فردی که تصور می کنند تماس بگیرند و رفتار های عجیبی داشته باشند.
بزرگ
افراد مبتلا به این نوع اختلال، احساس ارزشمندی، قدرت، دانش یا خودشیفتگی دارند. آن ها ممکن است باور داشته باشند که استعداد زیادی دارند یا یک کشف مهم انجام داده اند.
حسود
این نوع دیگری از این نوع اختلال است که بیمار به این می اندیشد که فرد دیگری یا افراد نزدیک او در حال اذیت کردن یا جاسوسی علیه او هستند. افراد مبتلا به این نوع این نوع اختلال به طور مکرر به مراجعه قانونی شکایت کنند.
سوماتیک
افراد مبتلا به این نوع اختلال معتقدند که دارای یک مشکل جسمی یا مشکل پزشکی مانند انگل یا بوی بد هستند.
مختلط
افراد مبتلا به این نوع این اختلال دو یا چند نوع از هذیان های ذکر شده در بالا را دارند.
علائم و نشانه های اختلال هذیانی چیست؟
وجود هذیان بارزترین نشانه این اختلال است که بر اساس نوع آن ها متفاوت است. یکی دیگر از ویژگی های این وضعیت این است که فرد اغلب از مشکل ساز بودن هذیان هایش خود آگاهی ندارد. آن ها نمی توانند بپذیرند که هذیان هایشان غیر منطقی یا نادرست است.
افراد مبتلا به این اختلال نیز ممکن است در نتیجه هذیان ها دچار اضطراب یا افسردگی شوند. علائم اولیه این نوع اختلال شامل:
- به طور مداوم کینه در دل خود نگه می دارند.
- آمادگی برای پاسخگویی و واکنش به موراد جزئی
- اعتماد نکردن به دوستان
بیشتر بخوانید: افسردگی در کودکان و نوجوانان
چه چیزی باعث اختلال هذیانی می شود؟
علت اصلی این اختلال را محققان هنوز نفهمیده اند، با این حال در حال بررسی انواع مختلفی هستند که شامل:
عوامل ژنتیکی
این اختلال در افرادی که اعضای خانواده آن ها مبتلا به آن هستند شایع است، نشان می دهد که ممکن است یک عامل ژنتیکی دخیل باشد.
عوامل بیولوژیکی
محققان در حال مطالعه بر روی این موضوع هستند که چگونه ناهنجاری های برخی از مناطق مغز شما ممکن است در ایجاد این اختلال نقش داشته باشد. عدم تعادل برخی موارد شیمیایی در مغز شما، به نام انتقال دهنده های عصبی، با شکل گیری علائم هذیانی مرتبط است.
عوامل محیطی و روانی
شواهد حاکی از آن است که این اختلال می تواند توسط استرس ایجاد شود. اختلال مصرف الکل و اختلال مصرف مواد ممکن است به این وضعیت کمک کند. انزوای اجتماعی، حسادت، بی اعتمادی، سوءظن و اعتماد به نفس پایین نیز از جمله عوامل روانی هستند که ممکن است فرد را به دنبال توضیحی برای این احساسات و در نتیجه ایجاد توهم سوق دهد.
اختلال هذیانی چگونه تشخیص داده می شود؟
روانشناس، اصولا این اختلال را زمانی تشخیص می دهد که فرد یک یا چند هذیان به مدت یک ماه یا بیشتر داشته باشد که با هیچ شرایط دیگری قابل توضیح نباشد. همچنین فرد نباید علائم مشخصه سایر اختلالات روان پریشی مانند اسکیزوفرنی را داشته باشد.
اگر فردی علائم و نشانه های این اختلال را تجربه کند، پزشک تاریخچه بیماری و معاینات فیزیکی انجام می دهد. اگر چه هیچ آزمایشی برای تشخیص این اختلال وجود ندارد، اما پزشک ممکن است از آزمایش های تشخیصی مانند آزمایش های تصویربرداری ، غربالگری داروی ادرار و آزمایش خون استفاده کند تا هرگونه شرایط فیزیکی، دارو ها یا مواردی را که می توانند باعث ایجاد این اختلال می شود را رد کند.
اگر پزشک هیچ دلیل فیزیکی برای علائم پیدا نکرد، احتمالا با یک روانشناس مشورت می کند. روانشناس از ابزارهای مصاحبه و ارزیابی ویژه طراحی شده برای ارزیابی یک اختلال روان پریشی استفاده می کنند.
بیشتر بخوانید: اختلال دوقطبی چیست؟
نتیجه گیری
این نوع اختلال معمولا ابتدا افراد را در سنین میانی یا اواخر بزرگسالی تحت تاثیر قرار می دهد. هذیان ها ممکن است شامل موقعیتی باشد که ممکن است در زندگی واقعی اتفاق بیفتد.