اختلال پرخاشگری
پرخاشگری با قصد آسیب جسمی یا روانی به شخص دیگری مشخص می شود. 1 تفاوت آن با خشم این است که خشم پاسخی طبیعی به اتفاقی ناخوشایند است یا کسی که احساس می‌کنید در حق شما اشتباه کرده است. هنگامی که خشم با واکنش فیزیک و آسیب بر روی افراد، حیوانات یا اشیاء همراه شود، ممکن است پرخاشگری تلقی شود.
با ما همراه باشید تا در این مقاله به بررسی دلایل، نشانه ها و درمان پرخاشگری بپردازیم.
آنچه در این مطلب میخوانید
نشانه های پرخاشگری
انواع مختلفی از بروز پرخاش گری وجود دارد و در هر شکل، افراد می توانند پرخاشگری را به روش های مختلفی ابراز کنند. در ادامه به بررسی چند نمونه از انواع نشانه های پرخاش گری می پردازیم:
- پرخاش گری فیزیکی: ضربه زدن، گاز گرفتن، لگد زدن
- پرخاشگری کلامی: فریاد زدن یا صدا زدن
- پرخاش گری رابطه‌ای: رفتار پرخاشگرانه با هدف دستکاری یا آسیب رساندن به روابط دیگران، مانند شایعه‌پراکنی یا منزوی کردن کسی از دوستانش.
هر شکلی از پرخاشگری می‌تواند مستقیماً، با حضور فرد، یا به‌طور غیرمستقیم با انجام کاری برای آسیب رساندن به دارایی، احساسات، شهرت یا روابط او بدون حضور او رخ دهد.
انواع پرخاشگری
پرخاشگری می تواند واکنش به چیزی باشد یا قابل برنامه ریزی باشد. انواع پرخاش گری به عنوان پرخاش گری پیشگیرانه یا پرخاشگری واکنشی طبقه بندی می شود:
- پرخاش گری پیشگیرانه توسط فردی که پرخاش گری نشان می دهد آغاز می شود و با هدفی مانند کسب عدالت، قدرت یا پاداش دیگری مرتبط است.
- پرخاشگری واکنشی در پاسخ به تحریک یا تهدید رخ می دهد و با احساسات قوی مانند اضطراب، عصبانیت یا خشم همراه است.
علل پرخاشگری
پرخاشگ ری تحت تأثیر عوامل بیولوژیکی، اجتماعی، محیطی و روانی است. همچنین گاهی اوقات، عوامل ژنتیکی می تواند افراد را مستعد پرخاشگری کند. به عنوان مثال، برخی از افراد با استعداد نسبتاً ثابت شخصیتی به دنیا می آیند تا به موقعیت های خاص با پرخاش گری پاسخ دهند. این به عنوان خشم صفت شناخته می شود. ژن های خاصی نیز با تمایل به پرخاش گری مرتبط هستند.
تحقیقات همچنین نشان می دهد که افراد مبتلا به پرخاشگری از سنین جوانی کنترل هیجانی و انگیزشی کمتری دارند.
عوامل دیگری که به پرخاشگری کمک می کنند عبارتند از:
- قرار گرفتن در معرض خشونت (شخصی یا مجازی)
- هورمون ها
- زندگی در یک محیط بسیار پر استرس
- تحریک
- طرد شدن از سوی دیگران
- اثر سلاح (پدیده ای است که نشان می دهد دیدن یک سلاح می تواند منجر به افکار و رفتارهای تهاجمی شود)
پرخاشگری و بیماری روانی
رابطه بین بیماری روانی و پرخاش گری پیچیده است. عناصر پرخاشگری ممکن است با برخی بیماری های روانی درمان نشده همراه باشد، از جمله:
- اختلال نقص توجه-بیش فعالی (ADHD)
- اختلال دوقطبی
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- روان‌گسیختگی
- اختلالات مصرف مواد
برخی از اختلالات شخصیتی با سطوح بالاتر پرخاشگری مرتبط هستند، از جمله:
- اختلال شخصیت ضد اجتماعی
- اختلال شخصیت مرزی
نحوه کنترل و درمان پرخاشگری
درمان رفتار پرخاشگرانه به علت آن بستگی دارد. بهترین روانشناس شما ممکن است دارو، درمان یا ترکیبی از هر دو را توصیه کند. هنگامی که علائم اختلال سلامت روان با پرخاشگری همراه است، ضروری است که با روانشناس یا روانپزشک مشورت کنید تا تشخیص دقیقی دریافت کنید.
رویکردهای مختلفی برای درمان رفتارهای پرخاشگرانه مستقل از یک بیماری زمینه ای وجود دارد. در اینجا چند راه برای کنترل پرخاشگری وجود دارد :
محرک های خود را بشناسید
اگر موقعیت هایی را بشناسید که باعث می شود احساس عصبانیت کنید و متوجه علائمی شوید که بدنتان به شما نشان می دهد که در شرف واکنش هستید، شانس بیشتری برای متوقف کردن خود قبل از پرخاشگری خواهید داشت.
به خودتان زمان و فضا بدهید تا آرام شوید
به جای پاسخ فوری، سعی کنید موقعیت را ترک کنید. تا زمانی که احساس آرامش کردید دور شوید.
فعالیت فیزیکی انجام دهید
پرخاشگری یک جزء فیزیکی در آن دارد. از انرژی ناشی از عصبانیت خود برای چیزهای سالم‌تری مانند پیاده‌روی، دویدن یا وزنه‌برداری استفاده کنید.
صحبت کنید یا بنویسید
اگر چیزی شما را عصبانی می کند، سعی کنید با یک دوست، یکی از عزیزان یا روانشناس در مورد آن موقعیت صحبت کنید. گاهی اوقات، صحبت در مورد عصبانیت می تواند به شما کمک کند تا احساس آرامش بیشتری داشته باشید و از واکنش تهاجمی خودداری کنید. اگر کسی نیست که بتوانید با او صحبت کنید، سعی کنید با خودتان صحبت کنید یا افکارتان را بنویسید.
نحوه برخورد با شخص پرخاشگر
بودن در کنار کسی که عصبانی یا پرخاش گر می شود می تواند چالش برانگیز باشد. اگرچه شما هرگز نمی توانید عصبانیت کسی را از بین ببرید، اما ممکن است بتوانید برای جلوگیری از بدتر شدن وضعیت اقدام کنید.
در ادامه چند نکته از کمک به شخص پرخاش گر آورده شده است:
- آرام بمانید: صدای بلند، از دست دادن کنترل یا استفاده از زبان تهدیدآمیز می تواند جرقه پرخاشگری را در دیگران ایجاد کند.
- به آنها فضا بدهید: اگر اوضاع احساسی شد، از آنجا دور شوید. به همه فرصت دهید تا آرام شوند.
- مرزها را تعیین کنید: در مورد نوع رفتاری که تحمل می کنید شفاف باشید و در نظر داشته باشید که اگر از مرزهای شما عبور کرد چه خواهید کرد.
سوالات متداول
سخن پایانی
پرخاشگری می تواند فعال یا واکنشی باشد و ممکن است به عنوان یک رفتار فیزیکی یا روانی با هدف آسیب رساندن به شخص دیگری ظاهر شود. ژنتیک، محیط، اختلالات سلامت روان و عوامل اجتماعی بر رفتار پرخاشگرانه تأثیر می گذارد. راهبردهایی برای کنترل خشم وجود دارد، بنابراین به پرخاشگری تبدیل نمی شود. با این حال، برای برخی، کمک گرفتن از یک متخصص سلامت روان بهترین رویکرد است و امکان تشخیص دقیق و برنامه درمانی موثر را فراهم می کند.
اگرچه احساس خشم یک احساس کاملاً طبیعی است که همه آن را تجربه می‌کنند، اگر شما یا کسی که دوستش دارید این احساس منجر به پرخاش گری می‌شود، مهم است که راه‌هایی برای کنترل آن بیابید تا کسی آسیب نبیند. پرخاش گری می تواند از کنترل خارج شود، اما ابزارهای عملی وجود دارد که می توانید از آنها برای حفظ آرامش و ابراز وجود به شیوه ای سالم استفاده کنید.
